مردی صبح زود ازخواب بیدار شد تانمازش را درخانه خدا(مسجد)بخواند.

لباس پوشید و راهی خانه خـــــدا شد.

در راه مسجد،مرد زمین خورد و لباسهایش کثیف شد.

او بلند شد،خودش را پاک کرد و به خانه برگشت.

مرد لباسهایش را عوض کرد و دوباره راهی خانه خـدا شد.

در راه مسجد و در همان نقطـه مجدداً زمین خـورد!

او دوباره بلند شد،خودش را پاک کرد و به خانه برگشت.

یک بار دیگر لباسهایش را عوض کرد و راهی خانه خدا شد.

در راه مسجد،بامردی که چراغ دردست داشت برخوردکرد و نامش راپرسید.

مرد پاسخ داد:((من دیدم شما در راه مسجد دوبار به زمین افتادید.))

از این رو چـــراغ آوردم تا بتوانــــــم راهتــــان را روشن کنـــم.

مرد اول از او بطور فراوان

تشکر میکند و هر دو راهشان را به طرف مسجد ادامه میدهند.

همین که به مسجد رسیدند،مـــرد اول از مـــرد چــــراغ بدست

در خواست میکند تا به مسجد وارد شـــود و با او نمــــاز بخواند.

مـــرد دوم از رفتـن به داخل مسجد خـودداری می کند.

مرد اول درخواستش را دوبار دیگر تکرار میکند و مجدداً همان جواب را می شنود.

مرد اول سوال میکند که چـــــرا او نمی خواهد وارد مسجد شود و نمـــاز بخواند.

مرد دوم پاسخ داد:((من شیطان هستم.)) مرد اول با شنیدن این جواب جا خورد.

شیطان در ادامه توضیح می دهد:

((من شما را در راه به مسجد دیدم و این من بودم که باعث زمین خوردن شما شدم.))

وقتی شما به خانه رفتید،خودتان راتمیزکردید و به راهمان

به مسجد برگشتید،خـــــــدا همه گناهان شما را بخشید.

من برای بار دوم باعث زمین خـوردن شما شدم و حتی آن

هم شما را تشویق به ماندن در خـانه نکرد،بلکه بیشتـر به

راه مسجد برگشتید.

به خاطر آن،خـدا همه گناهان افـراد خانواده ات را بخشید.

من تـرسیدم که اگر یک بار دیگر باعث زمیـن خــوردن شما

بشوم،آنگاه خدا گناهان افراد دهکده تان را خواهدبخشید.

بنا براین،من سالم رسیدن شما را به خانه خدا(مسجد)مطمئن ساختم.



نتیجه اخلاقی داستان:

کـار خیــری را که قصد دارید انجــام دهیـد به تعویـق نیاندازید.

زیرا هرگز نمی دانید چقدر اجر و پاداش ممکن است از مواجه

با سختی های در حین تلاش به انجام کار خیـر دریافت کنید.

پارسائی شما میتواند خانواده و قوم تان را بطور کلی نجات بخشد.

این کار را انجـام دهید و پـیـــــــــــروزی خــــــــــــــــــــــــــــدا را ببینید.